Amalfi kust - Napels
Blog: Vakantie Jan-Peter en Marleen van 2 tot 11 mei 2024
Dag 2
Vietri, vrijdag 3 mei. Vanmorgen was het heel fris, gevoelstemperatuur 13 graden… Maar met mijn ontbijt had ik genoeg energie om de kou in te gaan.
We hadden een wandeling gevonden van 4,45 kilometer, naar het buurdorpje Albori en weer terug naar Vietri. Volgens Komoot een wandeling van anderhalf uur, in totaal 270 meter omhoog en weer naar beneden lopen.
Zie hier onder de foto’s van de wandeling, het begon heel zonnig. We liepen door het dorpje Raito steil omhoog. De huizen zijn hier tegen de rotswand, vaak ook op elkaar gebouwd.
Toen we door het dorpje naar boven gelopen waren kwamen we op een kleine bergrug waarop we uitzicht hadden over twee dalen, het een met Vietri en aan de andere kant het dorp Albori. Daar gingen we naartoe.
Op de foto’s hier onder zie je links mijn uitzicht naar achter, en op de ander foto zie je Jan-Peter die voor me loopt. Deze hele wandeling liep ik heel rustig, ik zag veel mooie dingen waar ik dan een foto van maakte.
De poort naar een olijfboomgaard, die op de berghelling was.
De muur die hier omheen staat, en waarlangs we liepen.
Het uitzicht over Vietri, met in de verte ook Salerno.
Even schuilen voor de regen in een ruïne.
Het dorpje aan de andere kant van de berg: Albori.
Om precies 12 uur zaten we op een bankje, met uitzicht op de kerk van Albori…
Door Albori liepen we weer naar beneden. De plant die hier over de muur hangt is rozemarijn!
De laatste wandelfoto… Door al dat gefotografeer duurde de wandeling minstens twee keer zo lang als gepland. Gelukkig konden we nog wel bij de pizzeria terecht voor onze lunch!
Hier kon ik weer verder met oefenen van mijn Italiaans.
Door dit laatste compliment waren de eigenaars van het restaurant zeer ontroerd. De limonchello werd namelijk door ze zelf gemaakt (artisanal), en ik moest nóg een keer mijn Italiaanse zin uitspreken terwijl ik gefilmd werd. Dit filmpje werd gestuurd naar de zus van de vrouw die de Limonchello gemaakt had.
En we eindigen deze lunch op een traditionele familie Kooij-manier: er zit niemand meer ons heen!